ای صفای حرمت بیشتراز كوی بهشت

به مشامم رسد از تربت تو بوی بهشت

باغ جنت به دل انگیزی درگاه تو نیست

می برد دل بخدا كوی تو از كوی بهشت

گفته ای هركه زیارت كند از صدق مرا

میكنم بدرقه اش تا در مینوی بهشت

به امید كرمت در حرمت آمده ام

نا امیدم منما ای گل خوشبوی بهشت

بخدا دلخوشیم مهر و تولای شماست

جذبه مهر شما میكشدم سوی بهشت

با دل خونین لب خندان که دید ؟

تشنه مشک آب بر دندان که دید؟

خویش را در عشق نشناسی خوش است

عاشقی هم حضرت عباسی خوش است